Boekbespreking: De kunst van het ongelukkig zijn door Dirk De Wachter
Deel 1: Geluk?
In onze hedendaagse maatschappij zijn we obsessief bezig geluk na te streven, maar geluk is niet altijd mogelijk of maakbaar. De norm is gelukkig zijn en dat etaleren op Facebook en Instagram. Er rust een taboe op ongelukkig zijn, het is je eigen verantwoordelijkheid om te zorgen dat je gelukkig bent en als dat niet lukt is het je eigen schuld. We moeten wennen aan het idee dat ongelukkig zijn erbij hoort en er mag zijn. We kunnen simpelweg niet altijd gelukkig zijn. Ondanks social media bestaat er veel eenzaamheid en daarom is echt contact (dus niet via een scherm) belangrijk. We zijn sociale dieren en hebben het nodig om in het echt met anderen te praten over onze zorgen, onze pijn en ons verdriet. Dat kan de eenzaamheid opheffen of tenminste beter hanteerbaar maken.
Deel 2: Ongeluk?
Verbinding met anderen lukt soms beter bij verdriet en tegenslag. We zijn sterker, gelukkiger en menselijker als we anderen in hun verdriet kunnen bijstaan. Dat geeft een tevreden gevoel en verdiept relaties. En we kunnen ons eigen verdriet beter hanteren als we ons omringd weten door zorgzame anderen. Verdriet, bijvoorbeeld om het overlijden van een geliefde, is niet iets wat je standaard zou moeten bestrijden met antidepressiva of andere pillen. Een beetje verdriet (van onszelf of van een ander) af en toe hoort zoals gezegd bij het leven en moeten we accepteren.
Deel 3: Zin …
We geven ons leven zin en betekenis door ons te bekommeren om andermans geluk en welbevinden. We moeten ongelukkigen steunen. Engagement voor de wereld maakt ons gelukkiger. “Streven naar het geluk als levensdoel is een vergissing. Streven naar zin en betekenis, daarentegen, is waar het leven om draait.” Dirk De Wachter besluit zijn troostrijke boek als volgt: “Een beetje ongelukkig kunnen zijn lijkt het eigenlijke talent van het leven. De zin van het bestaan is de zorg voor andermans geluk. En die zin is tegelijk het fundament waar we zelf op staan. We zijn op deze aardbol gesmeten, door een reeks toevalligheden. Het enige wat we kunnen doen is er iets zinvols van maken.”
Dirk De Wachter: De kunst van het ongelukkig zijn, LannooCampus, Tielt 2019