Wereld Bipolairendag 30 maart … en een hond!

Het schilderij '... en een hond' door Mirjam Peters
Op Wereld Bipolairendag 30 maart 2023 deelt ervaringsdeskundige Ilja Kramer haar ervaringen met herstel. 
 
Mirjam Peters laat in haar prachtige platenboek Kunst van Manie en Depressie haar worsteling met haar bipolaire kwetsbaarheid zien. Waar ik meer met woorden heb, schildert en tekent Mirjam haar emoties van zich af. Dit resulteert in mooie, heftige, verontrustende, herkenbare en ook troostende schilderijen.
 
Hoe ziet herstel eruit?
Het boek is opgedeeld in drie hoofdstukken: Manie, Depressie en Herstel. Bij manie en depressie kan je je meteen wat voorstellen, maar hoe ziet herstel eruit? Mirjam geeft zelf het belang van herstel als volgt weer: ‘… herstel vind ik belangrijk omdat je na een depressie niet opeens weer stabiel en gelukkig bent, maar dat je een herstelproces doorloopt en misschien niet meer dezelfde wordt.’
 
En een hond!
Haar schilderij ‘… en een hond’ in het hoofdstuk Herstel raakte bij mij een snaar. Zo ziet herstel er voor mij uit. Eerst in de vorm van onze Maltezer Storm, en nu in onze poedel Laika. Wat zij voor mijn herstel hebben betekend, en nog steeds betekenen, is immens. Mijn trouwe viervoeter, die niet van mijn kant week toen ik in een diepe depressie weggezonken was. Mijn lieve Storm, die weken-, maandenlang op de deurmat lag te wachten tot ik weer thuiskwam uit opname. Het nooit oordelende en altijd vrolijke huisdier. Dat structuur aanbracht waar ik dat zelf niet meer kon. En de reden waarom ik toch naar buiten ging, against all odds. Mijn hond bood mij een anker, structuur en onvoorwaardelijke liefde.
 
Ilja en haar hond Laika
Een glimlach in mijn hart
Inmiddels ben ik alweer – gelukkig – een flink aantal jaar in rustiger vaarwater. Met dank aan mijn medicatie, mijn psychiater, mijn mindfulness en yoga, mijn meditatie en mijn werk. Mijn liefhebbende gezin en mijn lieve vrienden. En een hond! En de hond. En Laika. Laika is ons zonnetje in huis. Dol op alles en iedereen geeft ze niet alleen mij en mijn gezin, maar ook iedere voorbijganger op straat een glimlach op het gezicht. En mij een glimlach in mijn hart. Haar zien en met haar samen zijn biedt mij oprecht vreugde. Ik voel mijn hart een sprongetje maken als ik thuiskom en ze me helemaal onder haar kusjes bedelft. Als ik haar zie spelen en rennen op het strand en in de branding, voel ik oprecht plezier. En dankbaarheid. Dankbaar dat ze er voor me is en dankbaar dat ik die dankbaarheid ook echt kan voelen.
 
Herstel als continu proces
Herstel voor mensen met een psychische kwetsbaarheid is meestal niet herstel in de traditionele zin van het woord. Herstellen in de zin van genezen of beter worden. Herstel is voor mij een continu proces van mezelf en mijn kwetsbaarheden leren kennen en ontdekken wat mij helpt in dit herstelproces. Dat kan van alles zijn. Naast hond Laika zijn ook mijn medicatie en mijn controles bij de psychiater zeer helpend. Ook mijn man en kinderen, familie, vrienden en collega’s bieden mij steun. En ook mijn werk is heel herstelondersteunend. Sinds anderhalf jaar mag ik als
ervaringsdeskundig herstelcoach en trainer mijn eigen ervaring inzetten bij RIBW Nijmegen & Rivierenland en De Kentering om anderen in hun proces van herstel te begeleiden. Bij de mensen met wie ik werk zie ik ook vaak dat een huisdier heel troostend en helpend zijn.
 
Is dit herkenbaar voor jou? Heb jij ook een huisdier dat veel voor je betekent? Ik zou het superleuk vinden als je een foto van jou en je huisdier, of gewoon alleen van je huisdier in het commentaar zou zetten.
 
Reactie Mirjam op mijn verhaal
Toen ik Mirjam deze tekst voorlegde, reageerde zij al volgt. Haar reactie is zo mooi, dat ik hem jullie niet wil onthouden: ‘Je post ontroerde mij omdat alles wat je schrijft over jouw honden Storm en Laika precies is wat mijn hond Tessa (en nu Sascha) voor mij en mijn herstel heeft betekend. Ik heb mijn boek ook opgedragen aan Tessa, door wie ik weer kon lachen (op het strand, ja) en weer structuur had, naar buiten moest, zorgen, zonder dat ze oordeelde  en zonder dat ik me afvroeg hoe ik het moest doen.’
 

Reageer op dit artikel

Scroll naar boven